سرویس خبری ایران من: در روزهای پایانی دی ماه ۱۴۰۳، جامعه فرهنگی و مطبوعاتی ایران شاهد درگذشت یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های طنز معاصر بود. ابراهیم نبوی، که نامش با طنز مطبوعاتی دهه ۷۰ گره خورده است، پس از سال‌ها فعالیت حرفه‌ای و خلق آثار ماندگار، در ۶۴ سالگی چشم از جهان فروبست. این نوشتار نگاهی است به زندگی، آثار و میراث ادبی این روزنامه‌نگار و طنزپرداز برجسته.
درگذشت و تشییع پیکر
پیکر ابراهیم نبوی، نویسنده و روزنامه‌نگار از آمریکا به ایران منتقل شده و امروز در بهشت‌زهرای تهران در خانه ابدی خود آرام گرفت.
به گزارش ایران من،ابراهیم نبوی، طنزپرداز و روزنامه‌نگار متولد ۲۲ آبان ۱۳۳۷ در آستارا بود که در تاریخ ۲۶ دی ۱۴۰۳ در آمریکا به زندگی خود در ۶۴ سالگی پایان داد. پیکر او، امروز سه‌شنبه، دهم بهمن‌ماه از آمریکا به ایران منتقل شده و در جوار پدر و مادر خود در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. مراسم بزرگداشت ابراهیم نبوی، متعاقباً اعلام خواهد شد.
فعالیت‌های مطبوعاتی
ابراهیم نبوی در روزنامه‌های جامعه، توس، نشاط و عصر آزادگان ستون طنز داشت و یکی از چهره‌های مطبوعاتی شاخص دهه ۱۳۷۰ بود. او با توقیف هر روزنامه در روزنامه جدیدی طنز می‌نوشت و مطالب طنزش از عنوان «ستون پنجم» (کنایه به جاسوسی) به «ستون چهارم» و در نهایت «بی‌ستون» تغییر نام دادند.
آثار و تألیفات
او سال ۸۱ در مصاحبه خود با ایسنا گفته بود: «در آبان‌ماه سال ۱۳۳۷ در آستارا به‌دنیا آمدم. طنزنویسی در مطبوعات را از سال ۱۳۶۷ شروع کردم. تا کنون حدود سی و پنج جلد کتاب در زمینه طنز به چاپ رسانیده‌ام که تعدادی از آن‌ها عبارتند از: «ستون پنجم»، «بی‌ستون»، «چهل‌ستون»، «دایره‌المعارف ستون پنجم»، «راپورت‌های یومیه» و «تذکره‌ها»، سه کتاب با همکاری نیک‌آهنگ کوثر با نام‌های «در سال ۷۹/۷۸/۷۷ اتفاق افتاد»، «سانس ۶»، «یادداشت‌های روزانه‌ی زندان»، «ماه عسل پاییزی»، «کاوشی در طنز ایران» (۲ جلد) و «اعتراف». همچنین سه داستان کوتاه با نام‌های «تهرانجلس»، «سفر طولانی» و «دشمنان جامعه‌ی سالم» را در کارنامه‌ی خود دارم.»
