سرویس خبری ایران من: در شرایطی که روابط بین ایران و ایالات متحده همچنان پر تنش باقی مانده، تلاش‌های دیپلماتیک جدیدی برای حل اختلافات در جریان است. این مذاکرات در بستر پیچیده‌ای از فشارهای داخلی و خارجی صورت می‌گیرد که می‌تواند بر نتیجه نهایی تأثیر بگذارد. در ادامه به بررسی این تحولات و واکنش‌های مختلف به آن می‌پردازیم.
آماده‌سازی برای مذاکرات محرمانه در رم
در حالی‌که نمایندگان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده با میانجی‌گری عمان آماده برگزاری دور تازه‌ای از گفت‌وگوهای محرمانه در رم می‌شوند، فضای سیاسی اطراف این مذاکرات بیش از هر زمان دیگری ملتهب و چندلایه است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور کنونی ایالات متحده، در آستانه این نشست بار دیگر با لحنی قاطع هشدار داده که ایران تنها دو گزینه پیش‌رو دارد: یا به توافق تن دهد و مسیر دستیابی به بمب هسته‌ای را کنار بگذارد، یا منتظر پاسخ نظامی آمریکا باشد.
واکنش اپوزیسیون و بیانیه رضا پهلوی
در چنین شرایطی، بیانیه تازه رضا پهلوی، از چهره‌های شناخته‌شده اپوزیسیون جمهوری اسلامی، توجه ناظران را جلب کرده است. او در این بیانیه، که دقیقاً همزمان با مقدمات آغاز مذاکرات منتشر شده، نسبت به «فریبکاری نظام» هشدار داده و گفته جمهوری اسلامی از دیپلماسی صرفاً به‌عنوان ابزاری برای خرید زمان، کاهش فشارها و تحکیم پایه‌های قدرت خود استفاده می‌کند.
او تأکید می‌کند که این رژیم در «ضعیف‌ترین موقعیت خود در چهار دهه گذشته» قرار دارد؛ رهبری آن دچار شکاف‌های داخلی است، اقتصاد در سراشیبی سقوط قرار دارد و اعتراضات بار دیگر در سراسر ایران شعله‌ور شده است. به گفته او، اکنون زمان مناسبی برای «نجات این رژیم در حال مرگ» نیست. او از ایالات متحده و متحدانش در غرب می‌خواهد که «در کنار مردم ایران بایستند» و «با رژیم افراطی در تهران معامله نکنند».
تحلیل زمان‌بندی بیانیه و تأثیر آن بر مذاکرات
بیانیه‌ای که در ظاهر، دعوت به همبستگی با مردم ایران است، اما در بستر زمانی و سیاسی فعلی، معنای گسترده‌تری می‌یابد. انتشار این پیام درست در لحظه‌ای که تلاش‌های دیپلماتیک میان ایران و آمریکا در جریان است، در کنار مواضع صریح ترامپ، این تصور را تقویت می‌کند که بخشی از اپوزیسیون خارج از کشور ترجیح می‌دهند مسیر گفت‌وگو به نتیجه نرسد.
اگرچه رضا پهلوی مستقیماً از گزینه نظامی حمایت نمی‌کند، اما تأکید چندباره بر «بی‌ثمر بودن مذاکره» و «لزوم پایان یافتن عمر رژیم»، در شرایطی که ترامپ تهدید به اقدام نظامی کرده است، نوعی هم‌راستایی نامحسوس میان دو موضع را نشان می‌دهد.
مذاکرات رم، با میانجی‌گری عمان و به دور از حضور رسمی قدرت‌های اروپایی، به‌دور از رسانه‌ها برگزار می‌شود، اما وزن سیاسی آن کمتر از نشست‌های رسمی نیست. اکنون، بیش از همیشه روشن است که مسیر دیپلماسی باریک‌تر از آن است که صرفاً با اراده دو طرف به نتیجه برسد. سایه بازیگران بیرونی، از کاخ سفید گرفته تا اسرائیل و چهره‌های مخالف در تبعید، هر لحظه می‌تواند توازن این گفت‌وگوها را تغییر دهد.
