سرویس خبری ایران من: در روزهای اخیر، افشای استفاده وزیر دفاع ایالات متحده از اپلیکیشن پیام‌رسان سیگنال برای به اشتراک‌گذاری اطلاعات حساس نظامی با افراد غیرمجاز، جنجال‌های گسترده‌ای در محافل سیاسی و امنیتی آمریکا به‌وجود آورده است. این رسوایی که شامل انتشار جزئیات عملیات نظامی علیه حوثی‌های یمن می‌شود، سؤالات جدی درباره تعهد وزیر دفاع به پروتکل‌های امنیتی ایجاد کرده است.
به گفته چهار منبع آگاه، پیت هگست، وزیر دفاع ایالات متحده، در تاریخ ۱۵ مارس جزئیاتی از حملات برنامه‌ریزی‌شده به یمن را در یک گروه چت خصوصی در اپلیکیشن سیگنال، که شامل همسر، برادر و وکیل شخصی‌اش بود، به اشتراک گذاشته است.
بر اساس اظهارات برخی از این افراد، اطلاعات منتشرشده در این چت شامل برنامه پروازی جنگنده‌های F/A-18 هورنت بود که مأموریت هدف‌گیری مواضع حوثی‌ها در یمن را بر عهده داشتند. همین اطلاعات، چند ساعت بعد، به‌طور ناخواسته در یک گروه دیگر سیگنال منتشر شد که یکی از اعضای آن به اشتباه سردبیر مجله آتلانتیک بود.
حضور افراد غیرمجاز در گروه‌های اطلاعات حساس
جنیفر هگست، همسر وزیر دفاع که سابقاً تهیه‌کننده در شبکه فاکس نیوز بوده، هرچند کارمند پنتاگون نیست، اما او همسرش را در برخی سفرهای خارجی همراهی کرده و حضورش در نشست‌های حساس با مقامات خارجی با انتقادهایی همراه شده است.
فیل هگست، برادر وزیر دفاع، و تیم پارلاتوره، وکیل شخصی او، هر دو در پنتاگون مشغول به کارند، اما مشخص نیست چه ضرورتی داشته که در جریان جزئیات حملات نظامی به یمن قرار بگیرند.
این گروه چت خصوصی که پیش‌تر گزارشی درباره آن منتشر نشده بود، یکی از چندین موردی است که مدیریت پیت هگست را زیر سوال برده است. برخلاف گروهی که به‌طور تصادفی شامل سردبیر آتلانتیک شده بود، گروه جدید توسط خود آقای هگست در ژانویه – پیش از تأیید رسمی‌اش به‌عنوان وزیر دفاع – با نام «جلسه تیم | دفاع» ایجاد شده و در آن از تلفن شخصی خود برای ارسال پیام‌ها استفاده می‌کرد، نه از کانال‌های رسمی وزارت دفاع.
ادامه حضور افراد غیرمرتبط مانند همسر، برادر و وکیل شخصی وزیر دفاع در گروهی که اطلاعات حساس در آن به اشتراک گذاشته می‌شده، آن هم پس از تصدی رسمی او، سؤالات جدی درباره تعهد او به رعایت پروتکل‌های امنیتی به وجود آورده است.
مقایسه دو گروه چت سیگنال و واکنش‌های رسمی
گروه سیگنال اول، که در ماه مارس توسط مجله آتلانتیک افشا شد، به گفته منابع، توسط مایک والتز، مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ، تشکیل شده بود و شامل مقامات ارشد امنیت ملی از جمله معاون رئیس‌جمهور و مدیر اطلاعات ملی می‌شد.
والتز مسئولیت افزودن سهوی جفری گلدبرگ، سردبیر آتلانتیک، به این گروه را پذیرفت و نام گروه را «PC حوثی» گذاشته بود؛ مخففی برای «کمیته اصلی» دولت در امور امنیت ملی.
برخی منابع گفته‌اند که گروه «جلسه تیم | دفاع» در ابتدا با هدف بررسی امور اداری یا برنامه‌های روزانه تشکیل شده بود، اما با گذشت زمان، هگست در همان گروه اطلاعاتی درباره عملیات نظامی حساس را نیز به اشتراک گذاشت. این گروه شامل هیچ یک از مقامات سطح کابینه نبود و اعضای آن حلقه داخلی و شخصی او را تشکیل می‌دادند.
به گفته منابع، هگست اطلاعات مربوط به حمله به یمن را تقریباً هم‌زمان در هر دو گروه – گروه غیررسمی شخصی و گروه رسمی‌تر با حضور مقامات ارشد – منتشر کرده است. این حمله‌ها در واکنش به اقدامات نیروهای حوثی علیه کشتی‌های بین‌المللی در دریای سرخ طراحی شده بود و از نخستین عملیات بزرگ نظامی در دوران وزارت هگست محسوب می‌شد.
پس از افشای اولین گروه چت توسط آتلانتیک، دولت ترامپ اعلام کرد که اطلاعات منتشرشده «برنامه‌های جنگی» یا موارد طبقه‌بندی‌شده نبوده‌اند، اما این ادعا با تردید گسترده از سوی تحلیلگران امنیت ملی روبه‌رو شد.
در مورد چت دوم، یکی از مقامات آمریکایی بدون پاسخ صریح به این که آیا هگست اطلاعات هدف‌گیری را به اشتراک گذاشته یا نه، تنها تأکید کرد که «هیچ نقضی در امنیت ملی رخ نداده است» و افزود که «این گروه چتی غیررسمی پیش از تأیید رسمی او بوده و شامل اطلاعات طبقه‌بندی‌شده نبوده است.»
سخنگوی ارشد پنتاگون، شان پارنل، از پاسخ به درخواست رسانه‌ها خودداری کرد.
پیامدهای سیاسی و تحقیقات در جریان
در گروه «جلسه تیم | دفاع» علاوه بر همسر و برادر هگست، مشاوران ارشد او مانند جو کاسپر، رئیس دفتر وزیر دفاع، و دو مشاور دیگر به نام‌های دن کالدول و دارین سلنیک حضور داشتند. این دو نفر اخیراً به دلیل متهم شدن به افشای غیرمجاز اطلاعات از پنتاگون اخراج شدند. آن‌ها با صدور بیانیه‌ای هرگونه تخلف را رد کرده‌اند.
در همین حال، جان اولیوت، مقام پیشین وزارت دفاع، در مقاله‌ای در پولیتیکو مدعی شد که پنتاگون تحت رهبری هگست دچار «هرج و مرج» شده و پیشنهاد کرد که ترامپ او را برکنار کند.
در پی انتشار جزئیات چت‌ها، کاخ سفید از اظهارنظر رسمی خودداری کرد، اما ترامپ از وزیر دفاع خود دفاع کرده و گفت که او «کار اشتباهی نکرده است».
با این حال، تفاوت مهم میان دو گروه چت این بود که در گروه اول همه اعضا – به‌جز سردبیر آتلانتیک – از مقامات دولتی ارشد بودند، در حالی که در گروه دوم، بسیاری از افراد هیچ دلیلی برای دسترسی به اطلاعات حساس نظامی نداشتند.
حضور جنیفر هگست در نشست‌های حساس با مقامات نظامی خارجی در فوریه و مارس نیز انتقادهای بیشتری برانگیخته است، به‌ویژه که در این نشست‌ها اطلاعات محرمانه مطرح شده بود.
پارلاتوره، وکیل شخصی هگست که پیش از آغاز حملات یمن به پست حقوقی در نیروی دریایی منصوب شده بود، گفته است که قرار است برای آموزش وکلای نظامی همکاری نزدیکی با دفتر وزیر دفاع داشته باشد. برادر هگست نیز به‌عنوان مشاور ارشد و رابط پنتاگون با وزارت امنیت داخلی فعالیت می‌کند.
به گفته یک منبع آگاه، برخی دستیاران وزیر دفاع پیش از آغاز حملات به او هشدار داده بودند که نباید چنین اطلاعات حساسی را در اپلیکیشن سیگنال به اشتراک بگذارد، حتی با وجود رمزنگاری این پیام‌ها، چرا که این بستر به‌اندازه کانال‌های رسمی امن نیست.
هگست، که پیش از این سابقه‌ای در پست‌های ارشد دولتی نداشته و بیشتر به‌عنوان مجری فاکس نیوز شناخته می‌شد، مشخص نیست که چگونه به این هشدارها واکنش نشان داده است. بسیاری از اعضای تیم اولیه او از کهنه‌سربازان با تجربه در ارتش بودند، اما شناخت دقیقی از نحوه عملکرد دستگاه حاکمه در سطوح عالی نداشتند.
برخی از اعضای تیم از او خواستند استفاده از چت‌های شخصی را کنار گذاشته و از تلفن دولتی استفاده کند، اما به گفته منابع، او هیچگاه این انتقال را انجام نداد.
بازرس کل پنتاگون، استیون استبینز، اعلام کرده است که تحقیقاتی را درباره استفاده وزیر دفاع از اپلیکیشن سیگنال برای انتقال اطلاعات عملیات یمن آغاز کرده است. این تحقیقات بنا به درخواست سناتورهای ارشد هر دو حزب، راجر ویکر جمهوری‌خواه و جک رید دموکرات، به جریان افتاده است.
در کنار این جنجال، دفتر وزیر دفاع با موجی از اخراج‌ها و استعفاها مواجه شده است. سه تن از مشاوران ارشد، از جمله کالدول، سلنیک و کالین کارول، به‌دلیل افشای اطلاعات حساس برکنار شده‌اند، و به گفته منابع، افراد بیشتری نیز در آستانه استعفا قرار دارند.
در نهایت، اگرچه هگست و همکارانش اصرار دارند که هیچ اطلاعات طبقه‌بندی‌شده‌ای در این گروه‌ها رد و بدل نشده، کارشناسان امنیتی هشدار داده‌اند که حتی اشاره به نوع هواپیما و زمان عملیات می‌تواند در صورت درز به دشمن، جان خلبانان آمریکایی را به خطر بیندازد.
