سرویس خبری ایران من: جزیره کیش، نگین خلیج فارس، سالها با مشکلاتی چون پروژههای نیمهتمام، بلاتکلیفی مدیریتی و تردید سرمایهگذاران دست و پنجه نرم میکرد. اما اکنون، با رویکردی نوین از سوی دولت، شاهد تحولی عمیق است که آن را به یک اولویت جدی در توسعه اقتصادی کشور تبدیل کرده است. این گزارش به بررسی ابعاد این دگرگونی و نقش راهبردی مناطق آزاد در این میان میپردازد.
تحول در کیش و نقش مناطق آزاد
به گزارش ایران من، کیش تا پیش از این دوره، بیش از آنکه در مدار توسعه هدفمند حرکت کند با انبوه پروژههای نیمهتمام، تصمیمهای معلق، فرسودگی زیرساختها و تردید سرمایهگذاران، روبهرو بود؛ واقعیتی که هم ساکنان جزیره و هم فعالان اقتصادی بهروشنی آن را لمس میکردند. امروز اما این تصویر در حال تغییر است و احساس عمومی این است که کیش دوباره بهعنوان یک اولویت جدی دیده میشود. از منظر دولت، این تحول در کیش را باید در چهارچوب نقش راهبردی مناطق آزاد در سیاستهای کلان اقتصادی کشور نیز ارزیابی کرد.
مناطق آزاد، ابزار مکمل اقتصاد ملی برای جذب سرمایه، توسعه صادرات، انتقال فناوری و پیوند مؤثر با اقتصاد منطقهای و بینالمللی هستند. کارکرد این مناطق، زمانی محقق میشود که مدیریت آنها فعال، منسجم و مبتنی بر تصمیمگیری بهموقع باشد؛ امری که در این دوره، بویژه در کیش، مورد توجه قرار گرفته است. ملاک دولت در نقد یا دفاع از عملکردها، نه فضاسازی رسانهای، بلکه خروجیهای قابل ارزیابی است.
انسجام مدیریتی و خروج از بلاتکلیفی
آنچه در این مدت در کیش رخ داده، حاکی از حرکت به سمت انسجام مدیریتی، تسریع در تصمیمگیری و افزایش مسئولیتپذیری اجرایی است؛ رویکردی که تلاش دارد فاصله میان تصمیم و اجرا را کاهش دهد و از ظرفیتهای منطقه آزاد بهصورت عملی استفاده کند. یکی از نمودهای این تغییر، بهبود فضای اعتماد در میان فعالان اقتصادی و سرمایهگذاران است. تعیینتکلیف برخی پروژههای متوقفشده، فعالسازی سرمایههای راکد و کوتاهتر شدن فرآیندهای اداری، این پیام را منتقل کرده که کیش در مسیر خروج از بلاتکلیفیهای گذشته قرار گرفته است.
پایداری زیرساختی و سبک نوین مدیریت
سرمایهگذاری پایدار، پیش از هر چیز، نیازمند پیشبینیپذیری و ثبات در تصمیمگیری است؛ مؤلفههایی که در این دوره تقویت شدهاند. در کنار این موارد، تقویت ثبات زیرساختی بهعنوان پایه توسعه مناطق آزاد، با رویکردی اجرایی دنبال شده است. موضوعاتی مانند آب و برق که سالها از چالشهای شناختهشده کیش بود، با برنامهریزی و اقدام عملی پیگیری شد تا جزیره، بویژه در ایام پرتردد سال، با اختلالهای تکرارشونده مواجه نشود. این ثبات، شرط لازم برای رونق گردشگری، خدمات و اقتصاد محلی است. از نگاه دولت، ویژگی برجسته این دوره، تغییر سبک مدیریت است؛ سبکی که بر مدیریت جوان، شجاعت در تصمیمگیری و نوآوری در اجرا تکیه دارد. جوانگرایی زمانی اثربخش است که با جسارت، مسئولیتپذیری و توان مواجهه با مسائل پیچیده همراه باشد.
توسعه پایدار و توجه به جامعه محلی
تجربه یکسال اخیر نشان میدهد که نگاه نو، اگر با شناخت واقعیتهای محلی و تعامل با ذینفعان همراه شود، میتواند روندهای فرسایشی گذشته را اصلاح کند. دولت همچنین تأکید دارد که توسعه پایدار مناطق آزاد، بدون توجه به جامعه محلی و کیفیت زندگی ساکنان محقق نخواهد شد. تقویت ارتباط با مردم، شنیدن مطالبات بومیان و کاهش فاصله میان مدیریت و شهروندان، از جمله محورهایی است که در این دوره مورد توجه قرار گرفته و باید استمرار یابد. بدیهی است که همه چالشهای کیش در یک سال برطرف نمیشود و دولت نیز منکر کاستیها نیست. اما آنچه اهمیت دارد، تغییر مسیر از وضعیت کمتحرک گذشته به سمت برنامهریزی، اقدام و پاسخگویی است. حمایت دولت از این روند، به معنای نادیده گرفتن نقدها نیست، بلکه تأکید بر تقویت مسیری اصلاحی است که میتواند به نتایج پایدار منجر شود.
و درنهایت آنچه امروز در کیش مشاهده میشود، تقویت حس داشتن مدیریت منسجم و متولی مشخص است؛ مدیریتی که با درک اهمیت مناطق آزاد در اقتصاد ملی، مسائل جزیره را قابل حل میداند و با جدیت، نوآوری و نتیجهمحوری در مسیر بهبود حرکت میکند. دولت از این رویکرد حمایت میکند و استمرار آن را در راستای منافع ملی کشور میداند.
در پایان، تحولات اخیر در کیش نشاندهنده تعهد دولت به احیای پتانسیلهای این جزیره و مناطق آزاد است. این رویکرد جدید، با تمرکز بر مدیریت کارآمد، ثبات اقتصادی و مشارکت مردمی، نه تنها چالشهای گذشته را مرتفع میسازد، بلکه افقهای روشنی برای توسعه پایدار و نقشآفرینی مؤثر کیش در اقتصاد ملی ترسیم میکند. دولت بر استمرار این مسیر اصلاحی برای دستیابی به منافع بلندمدت کشور تأکید دارد.
