در پی حمله اخیر رژیم صهیونیستی به خاک ایران، ضرورت تحلیل دقیق ابعاد مختلف این رویداد و پیامدهای آن برای آینده کشور اهمیت ویژه‌ای یافته است. این رخداد نکات قابل تأملی را در حوزه‌های نظامی، دیپلماتیک و راهبردی آشکار ساخت.
توانمندی‌های دفاعی و دیپلماتیک
پدافند هوائی ایران عملکرد قابل قبولی داشت. این قدرت پدافندی علاوه بر اینکه در حفاظت از کشور موثر است، به رژیم صهیونیستی و حامی اصلیش آمریکا فهماند که با چه سد مستحکمی مواجه هستند کمااینکه برای همگان روشن شد که نیروهای مسلح ایران در هر دو زمینه تهاجمی و دفاعی قدرتمند هستند.
محکومیت سریع حمله رژیم صهیونیستی به ایران توسط چند کشور منطقه نشان داد فعالیت دیپلماسی هفته‌های اخیر مفید بوده و توانسته بخش قابل ملاحظه‌ای از اهداف کشورمان را تحقق بخشد. این موفقیت دیپلماتیک قطعاً در محدود بودن حمله دشمن موثر بوده است. عدم همراهی کشورهای منطقه با رژیم صهیونیستی، یکی از نتایج دیپلماسی نسبتاً دامنه‌دار هفته‌های اخیر بود. این روش که در این مقطع کارائی خود را به اثبات رسانده، باید با قوت بیشتر ادامه یابد.
راهبردهای پاسخ و بازدارندگی
خودداری ایران از تنبیه نظامی کشوری که ممکن است آسمان خود را به روی پرنده‌های رژیم صهیونیستی باز گذاشته باشد، در این مقطع قابل درک و منطقی است. در این مرحله باید از اهرم‌های غیرنظامی برای متنبه ساختن چنین کشوری استفاده شود زیرا بکار گرفتن اهرم نظامی فعلاً ممکن است به نفع رژیم صهیونیستی تمام شود. در صورت بی‌تاثیر بودن یا کم‌اثر بودن اِعمال روش‌های غیرنظامی، فرصت برای توسل به اهرم نظامی در آینده به دست خواهد آمد.
در عین حال که جمهوری اسلامی ایران حق پاسخگوئی به شرارت اخیر رژیم صهیونیستی را برای خود محفوظ می‌داند، محور باید همان سیاست پرهیز از تعلل و شتابزدگی باشد. این سیاست که از یکطرف حفاظت از حقوق کشور و ملت را دربردارد و از طرف دیگر بر خودداری از اقدامات نسنجیده و غیرمنطبق بر مصالح و منافع ملی استوار است، به بهترین وجه می‌تواند از کشور حراست کند و بازدارندگی نیز داشته باشد.
ارتباط با مردم و جنگ روانی
دولتمردان باید با مردم به صورت شفاف سخن بگویند، اخبار را به موقع به اطلاع مردم برسانند و افکار عمومی را در جریان واقعیت‌ها قرار دهند. صهیونیست‌ها برای جبران ضعف‌های خود به جنگ روانی متوسل شده و از طریق بزرگ‌نمائی عملیات خود درصدد ایجاد فضائی متناسب با نیازهای خود هستند. بهترین شیوه خنثی‌سازی این جنگ روانی، برقراری رابطه سالم، شفاف و صمیمی با مردم است. مردم با ملاحظه چنین برخورد صمیمانه‌ای با تمام توان همراه دولتمردان خواهند بود و تمام ترفندهای دشمن را خنثی خواهند کرد. این همراهی مردم، از قدرت نظامی موثرتر و کارسازتر است.
ضرورت تقویت اقتصادی
قدرت نظامی کشورمان با هر دو بخش تهاجمی و پدافندی باید به عنوان الگوئی موفق سرمشق بخش اقتصادی باشد. سیستم اقتصادی کشور، یکی از مهم‌ترین پشتوانه‌هاست در صورتی که سالم و بی‌مشکل باشد. حالا دیگر دشمنان هیچ تردیدی ندارند که به ایران از طریق نظامی نمی‌توانند ضربه‌ای کاری بزنند. ما باید بال اقتصادی حکمرانی کشورمان را هم تقویت کنیم. مردم اگر در رفاه باشند، دشمنان هیچ طمعی نمی‌توانند داشته باشند. ما برای موفقیت کامل در مقابله با تمام توطئه‌ها به یک انقلاب اقتصادی نیازمندیم.
تجربه این رویداد نشان داد که ترکیب قدرت نظامی، دیپلماسی هوشمندانه و حمایت مردمی می‌تواند ضامن امنیت و منافع ملی باشد. تقویت بنیه اقتصادی و حفظ ارتباط شفاف با مردم، در کنار توان نظامی، مسیر آینده را روشن می‌سازد.
