سرویس خبری ایران من: در شرایطی که برنامه هستهای ایران همچنان یکی از مهمترین موضوعات مورد بحث در عرصه بینالمللی است، گزارش جدید آژانس بینالمللی انرژی اتمی از افزایش قابل توجه فعالیتهای غنیسازی در این کشور خبر میدهد. این گزارش که توسط رافائل گروسی، مدیرکل آژانس، ارائه شده، نشاندهنده تحولی مهم در روند فعالیتهای هستهای ایران است که میتواند پیامدهای قابل توجهی برای امنیت منطقهای و روابط بینالمللی داشته باشد.
افزایش چشمگیر غنیسازی اورانیوم در ایران
رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، در مصاحبهای اعلام کرد که ایران میزان تولید اورانیوم غنیشده تا سطح ۶۰ درصد را که نزدیک به خلوص ۹۰ درصدی سطح تسلیحاتی است، به شکل چشمگیری افزایش داده است.
واکنشهای بینالمللی و نگرانیهای موجود
این اقدام بیتردید نگرانیهای بیشتری را در پایتختهای غربی برمیانگیزد، چرا که آنها پیش از این نیز استدلال میکردند که هیچ توجیه غیرنظامی برای غنیسازی ایران در این سطح وجود ندارد، زیرا هیچ کشور دیگری بدون تولید سلاحهای هستهای چنین اقدامی نکرده است – اتهامی که ایران همواره آن را رد میکند.
میزان ذخایر و ظرفیت تولید
بر اساس معیارهای آژانس، ایران هماکنون به میزان کافی مواد غنیشده تا سطح ۶۰ درصد -که بالاترین سطح ذخایر آن است- در اختیار دارد که در صورت غنیسازی بیشتر، میتواند برای ساخت چهار سلاح هستهای کافی باشد. همچنین در سطوح پایینتر غنیسازی نیز ذخایر بیشتری دارد.
گروسی که در حاشیه کنفرانس امنیتی گفتگوی منامه در پایتخت بحرین سخن میگفت، اظهار داشت: “آژانس امروز اعلام میکند که ظرفیت تولید ذخایر ۶۰ درصدی به طور چشمگیری در حال افزایش است.”
وی افزود که این میزان احتمالاً به “هفت تا هشت برابر یا حتی بیشتر” از نرخ پیشین که ماهانه ۵ تا ۷ کیلوگرم بود، خواهد رسید.
چالشهای دیپلماتیک و مذاکرات
این تحول همچنین برای گروسی یک عقبنشینی محسوب میشود، زیرا او پس از سفر ماه گذشته خود به ایران اعلام کرده بود که تهران “درخواست” او مبنی بر محدود کردن ذخایر اورانیوم غنیشده تا سطح ۶۰ درصد را برای کاهش تنشهای دیپلماتیک پذیرفته و آن را “گامی ملموس در مسیر درست” خوانده بود.
این حال، دیپلماتها در آن زمان اعلام کردند که این اقدام ایران، که شامل آمادگی برای اجرای این محدودیت بود، مشروط به عدم تصویب قطعنامهای علیه ایران در شورای حکام ۳۵ عضوی آژانس در خصوص همکاری ناکافی با این نهاد بود، اما شورای حکام در نهایت این قطعنامه را به تصویب رساند.