سرویس خبری ایران من: در پی اعلام کناره‌گیری میچ مک‌کانل، رهبر باسابقه جمهوری‌خواهان در سنای آمریکا پس از ۱۸ سال خدمت، جان تون در یک رقابت سرنوشت‌ساز به رهبری جدید این حزب در مجلس سنا برگزیده شد. این انتخاب می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در آینده روابط کنگره با کاخ سفید و مسیر سیاست‌گذاری در ایالات متحده داشته باشد.
انتخاب رهبر جدید جمهوری‌خواهان
جان تون سکان رهبری جمهوری‌خواهان سنا را به دست گرفت. در انتخابات داخلی حزب جمهوری‌خواه، جان تون، چهره کارکشته سیاست از ایالت داکوتای جنوبی، به رهبری این حزب در مجلس سنا برگزیده شد. در جریان رأی‌گیری پنهان روز چهارشنبه، این سناتور ۶۳ ساله توانست بر رقبای خود، ریک اسکات – که از پشتیبانی یاران نزدیک ترامپ برخوردار بود – و جان کورنین از تگزاس پیروز شود. اسکات در همان دور نخست از گردونه رقابت کنار رفت.
جزئیات رأی‌گیری و رقابت درون حزبی
تون پس از پیروزی در پیامی اعلام کرد که “این انتخاب مایه افتخار بی‌پایان” اوست و تأکید کرد که “بصورت یکپارچه از برنامه‌های رئیس جمهور ترامپ پشتیبانی خواهد کرد.” هفته پیش، همزمان با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، جمهوری‌خواهان با کسب ۵۳ کرسی در برابر ۴۷ کرسی دموکرات‌ها، زمام امور سنا را به دست گرفتند. از ژانویه و با آغاز به کار کنگره ۱۱۹ام، تون جانشین میچ مک‌کانل خواهد شد؛ سناتور کهنه‌کار کنتاکی که رکورددار طولانی‌ترین دوره رهبری حزبی در تاریخ آمریکاست. مک‌کانل ۸۲ ساله پیشتر اعلام کرده بود که پس از ۱۸ سال رهبری، از این سمت کناره می‌گیرد.
چالش‌های پیش رو و روابط با ترامپ
تون دست کم تا دو سال آینده این مسئولیت را بر عهده خواهد داشت. او در جایگاه رهبری اکثریت سنا، نقش سخنگوی اصلی جمهوری‌خواهان را در موضوعات مختلف ایفا خواهد کرد، مسئولیت هماهنگی راهبردهای قانون‌گذاری را بر عهده خواهد داشت و اداره امور صحن مجلس – از جمله تمام فرآیندهای قانون‌گذاری – را هدایت خواهد کرد. کناره‌گیری مک‌کانل، راه را برای رقابت پیش‌بینی شده میان تون – که هم‌اکنون معاون اقلیت است – و کورنین – که پیشتر این سمت را در اختیار داشت – هموار کرد.
آینده رهبری سنا
در این میان، اسکات هم پا به میدان گذاشت و چهره‌های سرشناس حامی ترامپ، از ایلان ماسک گرفته تا تاکر کارلسون، آشکارا از نامزدی کم‌شانس او حمایت کردند تا شاید بتوانند نظر سناتورها را در رأی‌گیری مخفی به سود او برگردانند. هشت سناتور علناً از اسکات اعلام حمایت کردند، و کارلسون و همفکرانش از جمهوری‌خواهان خواستند به نمایندگان‌شان برای حمایت از اسکات فشار بیاورند.
با این حال، اسکات در دور نخست تنها توانست ۱۳ رأی به دست آورد، در حالی که کورنین ۱۵ رأی و تون ۲۳ رأی کسب کرد – که البته هنوز چهار رأی با اکثریت لازم فاصله داشت. در دور دوم، تون با نتیجه ۲۹ به ۲۴ از سد کورنین گذشت.
گرچه ترامپ در این رقابت موضع رسمی نگرفت، اما پیروزی تون و شکست زودهنگام اسکات را می‌توان نشانه‌ای از استقلال‌طلبی سناتورهای جمهوری‌خواه و تمایل آنها به انتخاب رهبری باتجربه و مورد اعتماد دانست.
تون در این دوره انتخاباتی موفق شد بیش از ۳۱ میلیون دلار (معادل ۲۴ میلیون پوند) برای کارزار انتخاباتی سناتورهای جمهوری‌خواه جمع‌آوری کند؛ پشتوانه‌ای که به حزب کمک کرد هفته گذشته سه کرسی دموکرات‌ها را از آن خود کند و اکثریت سنا را پس بگیرد.
رابطه او با رئیس جمهور منتخب، ترامپ، اما همواره پر از فراز و نشیب بوده است؛ از انتقاد صریح به “رفتار غیرقابل دفاع” ترامپ در جریان آشوب کنگره در ژانویه ۲۰۲۱ گرفته تا حمایت اولیه‌اش از تیم اسکات در رقابت‌های درون‌حزبی ۲۰۲۴.
با این همه، تون و ترامپ امسال گفتگوهای تلفنی متعددی داشته‌اند. رهبر آینده اکثریت سنا حتی سری هم به اقامتگاه مار-ا-لاگوی ترامپ در وست پالم بیچ فلوریدا زده است.
تون تابستان امسال در گفتگو با خبرگزاری آسوشیتدپرس تأکید کرد که رابطه کاری خوبی با ترامپ دارد و افزود اگر هر دو در انتخابات‌شان پیروز شوند، “وظیفه مشترکی پیش رو خواهیم داشت.”
