تحلیل ابعاد حمله اخیر به ایران نشان از کارآمدی سیستم پدافندی، موفقیت دیپلماسی منطقهای و اهمیت راهبرد متوازن دارد. تقویت بنیه اقتصادی و ارتباط شفاف با مردم، در کنار قدرت نظامی، ضامن موفقیت آینده است.
حمله اسرائیل به سامانههای پدافندی ایران موجب تخریب چهار سامانه اس-۳۰۰ و آسیب به سیستمهای دفاعی تأسیسات انرژی شد. اسرائیل با هشدار آمریکا از آسیب به خود تأسیسات خودداری کرد ولی نگرانیهای جدی درباره امنیت زیرساختهای حیاتی ایران ایجاد کرده است.
ایران در واکنش به تهدیدات اسرائیل، استراتژی دوگانهای را در پیش گرفته است. از یک سو آمادگی نظامی خود را افزایش داده و از سوی دیگر از طریق دیپلماسی تلاش میکند از جنگ اجتناب کند. این شرایط تأثیرات عمیقی بر اقتصاد و جامعه ایران گذاشته است.
نقد پیشنهاد میانجیگری پوتین میان ایران و اسرائیل و تشریح چالشهای اساسی این پیشنهاد با توجه به تضاد مواضع طرفین. هشدار نسبت به خوشبینی بیش از حد به نقش روسیه در حل بحرانهای منطقهای.
انتقاد از نحوه پاسخگویی سخنگوی شورای نگهبان به سؤالات خبرنگاران، بهویژه در مورد پرونده پزشکیان و عدم شفافیت در ارائه دلایل رد صلاحیتها. این متن به چالشهای ساختاری در نظارت بر عملکرد این نهاد میپردازد.
دو سند فوقمحرمانه آمریکا درباره نقشههای حمله احتمالی اسرائیل به ایران در تلگرام منتشر شد. پنج نظریه اصلی درباره عامل درز اطلاعات مطرح است: هک ایرانی، عوامل داخلی، دولت بایدن، اسرائیل، و متحدان آمریکا.
افشای اسناد محرمانه آمریکا درباره آمادگی نظامی اسرائیل برای حمله به ایران، تنشهای منطقهای را افزایش داده است. این اسناد جزئیاتی از رزمایشهای نظامی و تغییر مکان تسلیحات اسرائیل را فاش میکند. واکنشهای متفاوت مقامات آمریکایی و نگرانیهای بایدن، پیچیدگی این موضوع را نشان میدهد.
چین در تلاش است نفوذ خود را در خاورمیانه گسترش دهد، با تمرکز بر روابط با ایران و سایر کشورهای منطقه. استراتژی پکن شامل سرمایهگذاری در پروژههای انرژی و زیرساختی، خرید نفت ایران و میانجیگری در مناقشات منطقهای است. چین سعی دارد بین منافع خود و تنشهای موجود تعادل ایجاد کند، اما با چالشهای جدی روبروست.
این مقاله به بررسی پرونده دو خبرنگار، نیلوفر حامدی و الهه محمدی، میپردازد و ایرادات حقوقی در روند رسیدگی را مطرح میکند. نویسنده بر اهمیت توجه به افکار عمومی و پیامدهای اجتماعی احکام تأکید دارد. مسائلی چون بازداشت طولانیمدت، نقض بیطرفی و ضرورت اعمال عفو مورد بحث قرار میگیرد.
این مقاله استدلال میکند که کنار گذاشتن واژه صهیونیسم اشتباه است. نویسنده معتقد است این واژه نماد هویت و غرور یهودی است و باید با قدرت حفظ شود. او هشدار میدهد که تسلیم شدن در برابر فشارها، پیامدهای منفی جدی خواهد داشت. به جای آن، باید صهیونیسم را احیا و بازتعریف کرد تا نشاندهنده خودمختاری و هویت یهودیان باشد.