ایران در واکنش به تهدیدات اسرائیل، استراتژی دوگانه‌ای را در پیش گرفته است. از یک سو آمادگی نظامی خود را افزایش داده و از سوی دیگر از طریق دیپلماسی تلاش می‌کند از جنگ اجتناب کند. این شرایط تأثیرات عمیقی بر اقتصاد و جامعه ایران گذاشته است.

نمایندگی ایران در سازمان ملل، در پاسخ به اتهامات اسرائیل مبنی بر دخالت در حمله پهپادی به اقامتگاه نتانیاهو، این ادعا را رد کرد. ایران اعلام کرد که این اقدام توسط حزب‌الله لبنان انجام شده است.

این مقاله به بررسی محدودیت‌های نظامی و استراتژیک ایران و اسرائیل می‌پردازد. فاصله جغرافیایی، ضعف‌های لجستیکی، و ملاحظات سیاسی از جمله عواملی هستند که احتمال یک جنگ تمام عیار را کاهش می‌دهند. نویسنده استدلال می‌کند که درگیری‌های آینده احتمالاً به شکل حملات محدود و جنگ سایبری خواهد بود.