نماینده کاشمر اعلام کرد سیمان ۲۰۰ درصد گران شده و این وضعیت مردم را به اغتشاش سوق می‌دهد. کارخانه‌ها به دلیل قطعی برق و کمبود سوخت تعطیل شدند. نانوایان نیز به عدم پرداخت سهم خود اعتراض کرده‌اند.

آذر منصوری رییس جبهه اصلاحات ایران در همایش سراسری این جبهه، انتخابات ۱۴۰۲ را شبه انتخابات نامید و خواستار حفظ امید مردم، رفع تحریم‌ها و تقویت جامعه مدنی شد. وی بر اهمیت گفت‌وگوی ملی، وفاق سیاسی و حمایت از دولت پزشکیان تأکید کرد.

خاتمی در پیام به کنگره ایثارگران بر نقش ایثار در دفاع تأکید کرد. وی مذاکره را راه تأمین مصالح دانست و از دولت پزشکیان حمایت کرد. خاتمی خواستار اصلاحات و تعامل حاکمیت شد. رئیس جمهور سابق بر حفظ امید مردم و عملی شدن وعده‌ها تأکید کرد.

محمدجعفر قائم پناه، معاون اجرایی رئیس جمهور اعلام کرد دکتر علی طیب‌نیا در صدر فهرست پیشنهادی برای وزارت اقتصاد قرار دارد. این پیشنهاد با توجه به تجربه و سوابق موفق وی به دکتر پزشکیان ارائه شده است. پس از استیضاح همتی، رئیس جمهور باید در مهلت قانونی، وزیر جدید را به مجلس معرفی کند.

سخنگوی دولت اعلام کرد دکتر پزشکیان معتقد است تجمعات غیرقانونی علیه رئیس‌جمهور نادیده گرفته شود. مهاجرانی درباره کناره‌گیری ظریف توضیح داد که این اقدام برای جلوگیری از آسیب به دولت و کشور بوده است. وی تأکید کرد که تابعیت فرزندان ظریف قهری است و حکم معاونت او همچنان برقرار است.

فلاحت‌پیشه با انتقاد از وفاق در دولت پزشکیان، آن را ابزاری برای سوءاستفاده رقبا می‌داند که به عقب‌نشینی دولت منجر شده است. او معتقد است رئیس‌جمهور فرصت‌های داخلی و خارجی را از دست داده و باید با تشکیل تیمی همسو با اهداف سه‌گانه خود و کنار گذاشتن افرادی که از بیرون خط می‌گیرند، به وعده‌های انتخاباتی‌اش عمل کند.

محمد عطریانفر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران، معتقد است مجلس با استیضاح زودهنگام وزیر اقتصاد، به پیکره وفاقی دولت ضربه زده است. او تحریم‌ها را مانع اصلی حل مشکلات اقتصادی دانسته و تأکید می‌کند دولت چهاردهم وارث مشکلات گذشته است و بدون همکاری مجلس، در تحقق اهدافش موفق نخواهد شد.

علی جنتی معتقد است گروهی که در انتخابات شکست خورده‌اند به دنبال زمین‌گیر کردن دولت پزشکیان هستند. او می‌گوید وفاق مدنظر پزشکیان با وفاق ملی واقعی تفاوت دارد. جنتی به موارد حذف افراد کارآمد مانند ظریف، آذری جهرمی و طیب‌نیا اشاره کرده و نسبت به توانایی پزشکیان در مقاومت برابر فشارهای سیاسی و اقتصادی ابراز تردید می‌کند.